Ik loop veel en geniet er steeds van. Hardlopen is voor mij ‘A Way of Life’ geworden en dan te bedenken dat ik nog geen 2 jaar geleden niet eens aan Studio Sport deed.

Burn-out hardlopen

Ongeveer een half jaar geleden ben ik op mijn werk uitgevallen met overspanningsklachten  Iets waar ik als perfectionist absoluut niet aan wilde geloven en waarvan ik had gedacht dat het mij niet zou overkomen. Maar ik was zo opgebrand dat zelfs de meest simpele taak een enorme opgave voor me was geworden.

Altijd de beste willen zijn

Ik vergat afspraken, maakte onnodige fouten, was druk met niks en had continu last van hoofdpijnen. En dat terwijl ik een mooie carrière had doorlopen en altijd goede of uitstekende beoordelingen had gekregen. Hoe het kwam dat ik uitviel is een heel lang verhaal, maar kort samengevat wilde ik altijd de beste zijn.

De effecten van hardlopen op een Burn-out

Mijn arts en de bedrijfspsycholoog stelden de diagnose Burn-out en wat was ik daardoor teleurgesteld. Ook leed aan een lichte vorm van een depressie. Ik was negatief gestemd naar de organisatie en had het gevoel dat ik mijn mensen in de steek had gelaten. Als ik naar mijn werk moest voor een gesprek met de bedrijfsarts, hoopte ik maar dat ik geen bekende zou tegen komen en als ik op straat een collega zag, ontweek ik deze.

Dagritme met minimaal 1 uur per dag naar buiten

Het liefst was ik in bed gedoken en de gordijnen dichtgetrokken om zo niemand tot last te hoeven zijn, maar ik kreeg van mijn artsen een hele duidelijke opdracht mee: Ik moest een dagritme aanhouden, normaal opstaan en op tijd naar bed met minimaal 1 uur per dag naar buiten. Ik liep al geregeld hard dus ene uurtje naar buiten gaan was geen onmogelijke opgave.

Wanneer ik hardloop wil ik niet de beste of de snelste zijn

Tijdens een van mijn runs bedacht ik mij dat er niet alleen iets thuis maar vooral op het werk iets moest veranderen en dat ik de enige was die deze stap kon zetten. Ik zag het verband tussen mijn lopen en mijn werk en realiseerde mij dat wanneer ik hardloop ‘niet’ de beste of de snelste wilde zijn! Hoewel ik het best leuk vind om een persoonlijk record te verbreken was ik aan het genieten van het lopen dat wilde ik ook op mijn werk.

Weer in mijn kracht komen

Ik heb daarom besloten mijn functie als leidinggevende neer te leggen en een andere route te volgen. Mijn chefs steunden mij in deze beslissing. Op dit moment ben ik aan het re-integreren op een andere afdeling binnen mijn organisatie. Een plek waar ik geen leidinggevende taken uitvoer en waar ik denk tot mijn recht en in mijn kracht te komen.

 ‘A Way of Life’

Ik hoef niet de beste te zijn, het gaat om wie ik ben en niet wat ik doe. Door te lopen besef ik mij dat ik wil genieten van het leven en alles wat daarbij hoort. Lopen is voor mij ‘A Way of Life’ geworden en dan te bedenken dat ik nog geen 2 jaar geleden niet eens aan Studio Sport deed! Het hardlopen heeft mij in beweging gebracht, het beste uit me gehaald en me op de been gehouden. Voor mij is het een feit dat het hardlopen geholpen heeft in mijn genezingsproces. Als ik nu thuis kom is dat met een lach!

Ik beweeg, ik ervaar en ik geniet weer! Ik voel me best!

 

De Sportieve Groet =Dennis (c) 2013